"DE VIJAND MARCHEERT ALTIJD AAN JE HOOFD..."

De Anglo-Amerikaanse invasie van Irak is slechts de laatste militaire episode in de wereldoorlog die uitbrak aan de vooravond van de 21e eeuw als een gevolg van conflicterende belangen tussen grote machten en wilde regionale elites. Op het spel staat de economische controle over grondstoffen, deposito's, commerciële routes. Op het spel staat de politieke en ideologische onderwerping van de volksmassa's van de zich ontwikkelende of zeer arme landen aan de dominante burgerlijke klassen. In een continu proces van ontbinding en destabilisatie van het huidige geopolitieke scenario in het Midden Oosten, zetten Groot Brittanië en de VS het doel om iedere ontwikkeling van politieke, economische of religieuze machten die de Anglo-Amerikaanse kapitalistische belangen zou kunnen schaden, door. Na de Balkan, Afghanistan en Palestina is het nu de beurt aan Irak dat alleen schuldig is in die zin dat het in een strategisch deel van de planeet ligt en wordt bestuurd door een bloeddorstige dictator die is "losgebroken" van (of "in de steek is gelaten" door) zijn ex-bondgenoot, de VS.

De financiële opbrengsten van de oorlog voor de VS economie zullen van korte duur zijn, als ze er al zijn (zie, bijvoorbeeld, de recessie die volgde op de oorlog in 1991), maar de effecten voor de instabiliteit die het wil voortbrengen in het gehele gebied moeten worden beschouwd als schade toebrengend en lang durend.

Hoe gelukkig we ook kunnen zijn als gevolg van de schade voor de internationale instituties en de internationale balanzen van macht (scheuren in de VN, de EU, de NAVO, de effecten op de al ruzieënde WTO, de hoon van Rusland en China, de groei van het Islamitisch fundamentalisme) zijn er bepaalde andere aspecten waar we ons zorgen over maken:

• de expansionistische kracht van de kapitalistische globalisering door de mondialisering van markten en financiering, de wereldwijde uitbreiding van precaire en flexibele arbeid en de privatisering van de collectieve sociale en milieu rijkdom, lijkt zijn offensieve gevecht slechts te hebben uitgeput met de gewelddadige wapens van uitbuiting en slavernij. Een aanzienlijk deel van het Kapitaal heeft besloten tot het opnieuw aan de gang brengen van een aanval, deze keer met de werkelijke wapens van het militarisme en oorlogvoering.
• De kapitalistische heerschappij samen met het militarisme treft de mensen die al zwaar worden uitgebuit harder en stelt ze bloot aan nationalisme en religieus fundamentalisme; het zaait repressie aan het interne front en eist dat de verschillende anti-globaliseringsbewegingen zich er bij aan sluiten.
• De anti-globaliseringsbeweging, die het kapitalisme sinds het einde van de 20e eeuw op een internationaal niveau ter discussie heeft gesteld en heeft bekritiseerd, moet haar effectiviteit tegenover het militaristische kapitalisme versterken.

De taak van anarchistisch communisten is dan de nauwe verbanden tussen het kapitalisme en het militarisme te onthullen en onze ideeën over de anti-militaristische en anti-kapitalistische strijd, waarin het streven naar vrede centraal staat, bekend te maken. Binnen de pacifistische beweging zelf is het noodzakelijk de kennis dat werkelijke vrede zonder en tegen het kapitalisme, zonder en tegen het militarisme, wordt gebouwd, te verspreiden en op basis hiervan te handelen. Om deze reden nemen we deel aan de demonstraties en mobilisaties die nu in heel Italië plaatsvinden. Om deze reden zullen we op 5 April bij Aviano zijn. Om deze reden bouwen we aan massacomitee's tegen de oorlog om voor de onmiddelijke toekomst het volgende te eisen:

• een wapenstilstand
• de terugtrekking van de aanvallende legers
• de demilitarisering van het gebied
• het opnieuw instellen van civiele-, politieke- en vakbondsvrijheden in Irak
• internationale hulp en een solidariteitscampagne voor het Irakese volk
• een einde aan het embargo
• een werkelijk en onmiddellijk einde aan de Italiaanse betrokkenheid van enige aard bij de steun aan de huidige oorlog

FEDERAZIONE DEI COMMUNISTI ANARCHICI
(Federatie van Anarchistische Communisten)

2003