Anti-racisme is niet een misdaad!
Onze solidariteit met de anarchistische kameraden in Lecce (1) Zoals gebruikelijk, net als we een periode van massaal (of minstens wijdverbreid) protest binnen gaan, komt de juridische machine van de Staat in actie, waarbij enkele militanten met belachelijke aanklachten en voorbeeldige vonnissen worden geraakt. In de laatste dagen zijn er arrestaties geweest in verschillende delen van Italië, begeleid met een angstaanjagende reeks van aanklachten tegen deze mensen, op dubieuze gronden en met weinig of geen bewijs.
Dit is het zelfde juridische systeem dat Trenitalia (2) liet gaan, waarbij het ontslag van spoorweg arbeiders die zich durfden uit te spreken en te strijden voor hun arbeidsomstandigheden en de veiligheid van reizigers te verbeteren, en ook fascisten en de Staat vrijsprak (3), waarbij de families van de slachtoffers werden opgedragen de kosten van de verschillende rechtszaken te betalen.
Met een toenemende intimidatie op de werkplek, met de obsessie voor veiligheid die gelijk wordt nagestreefd door links en rechts, met de groei van de sociale controle en de criminalisering van immigranten, zijn we getuige van protesten, huisbezettingen en de anti-racistische strijd als de nieuwe doelwitten in een poging om ons te leren dat er in de huidige orde van de dingen geen ruimte is voor verandering, of we het willen of niet. En hoe meer de mogelijkheden voor sociaal conflict worden beperkt, hoe meer er angst en een toenemende zin van onvermijdelijkheid is.
En terwijl het Europese Hof van de Mensenrechten hypocriet Italië "in het oog houdt", wier regering zo fanatiek is in de verdediging van Fort Europa zoals is overeengekomen in de verschillende verdragen, moeten we dan hulpeloos toekijken terwijl lichamen uit de zee langs onze kusten worden gevist en terwijl mannen en vrouwen worden gearresteerd, gevangen gezet en per schip uit het land worden gezet?
Het bestaan van de CPTs (4) is een misdaad, vergelijkbaar met de kampen van 60 jaar geleden. Italië's tomatenvelden beginnen er steeds meer uit te zien als de katoen plantages van yore, compleet met toezichthouders, werk slaven en sex slaven, allen slachtoffers van clandestiniteit. Degenen die toen deden alsof ze niets zagen of die schaapachtig de wet gehoorzaamden waren verantwoordelijk voor deze misdaden. Maar nu worden degenen die strijden om de hekken van de kampen open te gooien of zo veel mogelijk van hen te redden uit de klauwen van onmenselijke, krankzinnige wetgeving door de wet behandeld als criminelen. Criminelen . net als Harriet Tubman met haar geweer, of zoals die ongewapende Quakers die zo veel arbeiders in staat stelden hun vrijheid te winnen.
Omdat beneden al het racisme, beneden alle repressie, er vandaag net als gisteren iemand droomt over totale controle over de arbeiders, er is iemand die zelfs het lichtste geruis van zelf-organisatie wil blokkeren, er is een plan, en een nogal succesvol plan, om iedere vorm van klasse solidariteit te verbreken. En iedereen die zich bemoeit met dat plan wordt neergeslagen.
Maar het is aan een ieder van ons om het plan neer te slaan en een vrije en gelijke maatschappij op te bouwen.
En ieder van ons heeft hierin een aandeel.
FEDERAZIONE dei COMUNISTI ANARCHICI
16 mei 2005
Noten van de vertaler:
(1) De gearresteerde kameraden waren actief in de protesten tegen de lokale CPT (zie noot 4). Ze zijn beschuldigd met de standaard aanklacht van "subversie" en andere kleine overtredingen zoals "illegale demonstratie".
(2) Het geprivatiseerde nationale spoorweg bedrijf van Italië.
(3) Zie de recente beslissing in hoger beroep in de "Piazza Fontana zaak" waarin drie (neo)fascisten werden vrijgesproken. In 1969 ontplofte bij een bank in Piazza Fontana in Milaan een bom, waarbij 16 mensen werden vermoord en bijna 100 mensen gewond raakten. De politie arresteerde eerst (natuurlijk!) een anarchist, Pino Pinelli, die "zelfmoord pleegde" na 3 dagen in politie gevangenschap. Later werden de drie fascisten voor de aanval vervolgd en veroordeeld.
(4) Centre di Permanenza Temporanea - "Tijdelijk Verblijf Centra", de officiële naam voor de gevangenis kampen waar "illegale" immigranten worden opgesloten, vaak gedurende maanden, voordat ze worden gedeporteerd. De situatie in de CPT in Lecce was zo slecht dat de directeur, een priester, werd gearresteerd op beschuldiging van geweld en ontvoering.