76e Raad van Afgevaardigden van de FdCA
Fano, 19 september 2010
Piazza Capuana
Document aangenomen bij de Raad van Afgevaardigden
Keer je tegen de Europese Unie
De EU schept diens rijkdom door de rechten en vrijheden van de Europese arbeidersklassen te vernietigen
Het "redden" van Griekenland heeft de EU toegestaan diens concentratie van macht in de handen van Europese politieke en financiële instituties te versnellen, om de bedrijven van het continent de concurrentiepositie terug te geven die het nodig heeft om niet ten onder te gaan tijdens de wereldwijde oorlog voor toegang tot en controle over de wereldmarkten. Dit kan worden gezien bij de vorming van een EU "super-accountant" [1], wiens taken de controle op en richtlijnen voor de balans en budgetten van de verschillende lid-staten zal omvatten.
De vermindering van arbeidskosten, de vermindering van overheidsuitgaven, het ondergeschikt maken van onderzoek aan de belangen van economische concurrentie: dit zijn de drie dingen die moeten worden gedaan.
Zonder argument, zonder variabelen of autonomie voor nationale staten, anders dan het mandaat om de verzorgingsstaat te vernietigen waar die bestaat, en het er van te weerhouden zich te ontwikkelen waar het niet bestaat.
Ze proberen uit de crisis te komen door de zelfde dingen te doen die het hebben laten ontstaan, door te gaan met te doen wat de Europese bank nu gedurende vijf jaar heeft gedaan: monetaire strengheid, toenemende productiviteit en loonmatiging.
De huidige arbeidswetgeving levert arbeiders te veel garanties op, zodat ze het eenvoudigweg zullen veranderen. Kiezen wat we doen met onze vrije tijd, wanneer te werken, wanneer te rusten en wanneer met pensioen te gaan wordt aan onze controle ontnomen. Het ritme van onze levens wordt in toenemende mate gedicteerd door het kapitalisme, dat ons vertelt wanneer en wat te produceren, waar en hoe te worden uitgebuit, waardoor langzaamaan al onze tijd wordt opgeslokt door het voorbereiden op werk, het zoeken naar werk, werken om ons werk te behouden.
Ze verwachten dat miljoenen arbeiders van de klasse van loonslaven en de uitgebuitenen zichzelf omvormen tot miljoenen ronddolende, tijdelijke verkopers van menskracht, of het nu handwerk of intellectueel werk is, voor de private sector of de publieke sector, die met tussenpozen wat verdienen, verbonden met rechten maar altijd meer en meer "inschikkelijk", verbonden met hun verplichte vrijheden.
Er moeten geen klassen meer zijn. Er moeten geen redenen meer zijn om te strijden of je te organiseren. Alle autonomie moet worden vernietigd, al het verzet gecriminaliseerd, alle sociale onrust ingedamd, tezamen met alle stakingen.
In ieder Europees land zijn economen, wetgevers en vakbondsmensen druk bezig met deze sociale en culturele vernietiging.
En toch wordt deze financiële terreur die afkomstig is uit Brussel en zich over heel Europa verspreidt soms getemperd door regelmatige verslagen van goed nieuws aan het crisis front. Het bericht dat Duitsland door de 3% groei barriere breekt dient alleen om meer schuld te geven aan die vagebonden, de arbeiders uit Griekenland, Spanje en Italië. Hoe vaak horen we dat de krimp van Duitsland twee keer zo groot dan die van Italië was en dat het "groeit" door te exporteren naar ... Europa!
Arbeiders opdelen moge een oude truc zijn van het kapitaal, maar het werkt nog steeds, tot het punt dat we gaan denken dat al die uitzonderingen op nationale arbeidsovereenkomsten eigenlijk iets goeds zijn, en niet zwendel! Zoals in het geval van Italië, bij FIAT onder Sergio Marchionne en de CISL en UIL, die in toenemende mate veranderen van onderhandelende vakbonden in markt vakbonden, die pro-actief werken om een enkel bedrijf of markt sector op een nationaal niveau verdedigen.
Zal het financiële terrorisme van de EU Europese en immigranten arbeiders en hun vakbond organisaties er van overtuigen dat het in hun belang is om de ene na de andere uitzondering te maken op collectieve werkgelegenheid akkoorden, tot het punt dat ze geschreven worden vanuit de statuten boeken van een land, waardoor alles wordt opgegeven dat de arbeidersbeweging op dit continent heeft gewonnen sinds de dagen van de Eerste Internationale in 1864, door langdurige en moeilijke vormen van strijd tegen liberale, fascistische, sociaal-democratische en neo-liberale bazen!
We denken van niet.
De reactie is te zien bij de vormen van strijd en verzet tegen overheidsmaatregelen in Griekenland en Frankrijk, Ierland en Polen, Spanje en Italië, Hongarije en Roemenie, vormen van strijd die aantonen dat de Europese arbeidersklasse niet tam, prostaat is of bereid is toe te staan dat het opnieuw in slavernij vervalt.
Een nieuwe klasse eenheid kan worden opgebouwd. Maar we zullen de individuele uitzonderingen op collectieve akkoorden moeten vermijden, ons moeten keren tegen speciale gevallen, ons moeten verzetten tegen racistische reacties en opdelingen die zouden laten zien dat immigranten arbeiders worden opgeofferd, te strijden tegen de sirene oproep van welvaart op een lokaal niveau, waarbij investering in een bepaald gebied wordt aangetrokken, zelfs als het op de lange termijn onproductief of een bron van vervuiling zou zijn (het YIMBY-syndroom).
Nodig is een enorme inspanning door klassenstrijd beleid, zodat de massale organisaties van het revolutionaire syndicalisme, de politieke organisaties van de klassenstrijd anarchistische beweging, het revolutionaire, anti-autoritaire en libertaire links samen kan werken en sociaal en economisch verzet op de werkplek en in buurten kan bevorderen, steunen en voeden, met materiële en culturele oppositie tegen de kapitalistische aanval op onze rechten, onze banen, ons milieu, onze levens als vrouwen en mannen die in Europa wonen en werken.
Dit is de richting waarin anarchistische communisten in Italië en heel Europa werken, door de vormen van strijd, stakingen en mobilisaties die deze herfst in heel Europa zullen plaatsvinden te steunen en hier aan mee te doen.
Tegen het snijden in onze sociale-, arbeids- en milieu rechten!
Tegen beleid om overheidstekorten te beperken!
Voor de herverdeling van rijkdom, voor het zelfbestuur van sociale en economische rijkdom!
Voor vrijheid, gelijkheid en sociale rechtvaardigheid!
Raad van Afgevaardigden
Federazione dei Comunisti AnarchiciFano, 19 september 2010
Noot:
1. Bekend als het "Europese Semester", het proces dat in januari 2011 zal beginnen. Zie http://www.neurope.eu/articles/Strict-economic-rules/102556.php en
http://ec.europa.eu/economy_finance/articles/euro/documents/2010-05-12-com%2 82010%29250_final.pdfVertaling naar het Nederlands door a-infos-nl